Skip Navigation
Greece @fedia.io Blastboom Strice @mander.xyz

Τι μουσική ακούτε

Καλημέρα παιδιάα, αυτό είναι ένα post που ήθελα να κάνω εδώ και μήνες, αλλά δεν προλάβαινα🙃

Τι μουσική ακούτε/ακούγατε/σκοπεύτε να ακούσετε;

Θα κάνω την αρχή (this gonna be long):

  • Τι μουσική άκουγα:

Στην αρχή άκουγα κυρίως τα pop του ραδιοφώνου, μέχρι που έφτασα σε ένα σημείο κορερσμού (κυρίως λόγω της περιορισμένης θεματικής των στίχων και της soft μελωδίας) και σιγά σιγά απομακρύνθηκα. Άρχισα με imagine dragons (alt rock-pop) και έφυγα όλο και πιο πολύ προς στην alt rock σκηνή, αλλα και λίγο rap (eminem κυρίως). Άκουγα τα κλασικά γνωστά alt-rock συγκροτήματα κυρίως (πχ. arctic monkeys, starset, muse, thousand foot krutch, all good things, set it off, linkin park, green day κλπ.). Σε ένα σημείο άρχισα να ακούω και metal (πχ. disturbed), μέχρι που βρήκα τους Sabaton. Power-metal was my new thing. Οριακά εντελώς διαφορετική θεματική (κυρίως ιστορικές αναδρομές που με έκαναν να ενδιαφερθώ παραπάνω για την ιστορία) και μελωδίες που άκουγα ~για πρώτη φορα. Οι Sabaton ήταν πρακτικά η 1η μου συναυλία. Μαζί με τους sabaton βρήκα και Powerwolf, Beast in Black κλπ. Παράλληλα καθώς γνώρισα κάποια άτομα κι όλας, βρήκα κι άλλα alt-rock/metalcore(?)/rap/alt-pop/punk/phonk συγκροτήματα όπως falling in reverse, get scared, Palaye Royale (♥), NF, grim salvo, jahriah, tommee proffit, grandson, bring me the horizon, οπότε σε μια φάση άκουγα κυρίως Sabaton, Palaye Royale και NF.

Σιγά σιγά όμως επήλθε πάλι κορεσμός και καθώς πιστεύω απέκτησα πιο στέρεες (πολιτικές) απόψεις, άρχισα να απομακρύνομαι από πολλά απ' αυτά τα συγκροτήματα. Ο τραγουδιστής των falling in reverse φαίνεται να χτυπά την γυναίκα του, να είναι τρανσφοβικός, να παρενοχλεί σεξουαλικά μια φαν και είχε μπει φυλακή επειδή συμμετείχε σε street fight που πέθανε ένας. Οι Sabaton απ' την άλλη είναι πολύ ουδέτεροι το οποίο ελαφρώς με ανησυχεί, επειδή ίσως είτε σημαίνει ότι φοβούνται μην χάσουν κοινό άμα εκφραστούν δημόσια, είτε τείνουν προς την "δεξιά" (και τα δύο αρνητικά για μένα). Επίσης ο τραγουδιστής των disturbed έχει διάφορα θέματα (υπέγραψε πύραυλο του ισραήλ που θα τον έριχναν στην παλαιστίνη), οι thousand foot krutch και μερικοί άλλοι έκαναν christian rock που δεν είναι τόσο του γούστου μου, οι ffdp είναι οριακά ναζί μάλλον και άλλα διάφορα.

  • Αυτό μας φέρνει στην μουσική που ακόυω σήμερα:

Εξακολουθώ να ακούω alt-rock (σε μικρότερο βαθμό), κυρίως στυλ Palaye Roayle/Maneskin (η 3η μου συναυλία :)), η metal μειώθηκε πολύ (αν θα ακούσω πιθανόν να 'ναι Sabaton/Powerwolf), αυξήθηκε πολύ η ελληνική (αναρχική?) rap/hip-hop και άρχισα να ακούω και ελληνικά έντεχνα λίγο (το τελευταίο κυρίως χάρη στις παρέες μου). Άρχισα με κοινούς θνητούς που είχαν μερικά πολύ ωραία τραγούδια, αλλά δεν έκατσα και πολύ. Κυρίως λόγω των περιορσμένων θεμάτων που (πιθανόν επίτηδες) καλύπτουν. Ένα απ 'τα γνωστότερα τραγούδια τους φαίνεται κάπως μισογυνιστικό (το "Βαλτο να τακους" λέω) και πρακτικά δεν κάνουν άλλες αναφορές στις γυναίκες ή queer άτομα πχ. Οπότε βρήκα τους Taburo Bota που είχαν πιο ευρεία θεματική, αλλά για κάποιο λόγο νομίζω παράγουν ταυτόχρονα και μισογυνιστικά και φεμισιστικά τραγούδια, οπότε τους άφησα. Πέρασα και από Social waste, στοίχημα κλπ., αλλά δεν έμεινα.

Μέχρι που βρήκα τους Rationalistas (αποτελούνται από SXO, TNT, Bayman και DJ Gzas). Inclusive στίχοι με κοινωνική-πολιτική κριτική καθώς και κριτική στις θρησκείες (νομίζω). Πρώτη φορά μάλλον που μου άρεσε ολόκληρο άλμπουμ (το τελευταίο τους). Πρόσφατα βέβαια έβαλα και τα 2 πρώτα τους και δεν ακούγονται, ήταν νομίζω μισογυνιστικά-ομοφοβικά, αλλά φαίνεται να έχουν αλλάξει 180 μοίρες την στάση τους σε αυτά τα θέματα πλέον.

Επίσης βρήκα και άρχισα να ακούω πολύ τους δύο_μηδέν_δύο_μηδέν (αποτελούνται από KK, Ήρωα, Incognito m. και Jaul) που είνα πιο νέοι (άρα πιθανόν να βγάλουν πολλά νέα τραγούδια στο μέλλον) και ασκούν και αυτοί πολιτική-κοινωνική κριτική και κριτική στις θρησκίες, παραμένοντας inclusive και δεν εξυμνούν τα χρήματα ή τα ναρκωτικά (σε αντίθεση με πολλά ονόματα είτε στην rap είτε γενικά). Μέσω αυτών βρήκα μετά πολλά ακόμα ονόματα που κάνουν τέτοιου στυλ μουσική που είναι (χωρίς να έχω εξακριβώσει ακόμα αν όλα τα ονόματα κάνουν μουσική που πληρεί τις προϋποθέσεις μου): Σειρένε 0-100, sponty. (ανατρίχιασσα), Πένθιμος Clown (aka Πεν), Sara ATH (πολύ δυνατή), Βάγγος.Μπεκ, Nos, Σπέιρα, Aeon, Krav Boca (ακραία τα παιδιά 7 έλληνες 7 γάλλοι που κάνουν punk rap θα έλεγα), 211, SaivaJr., Drag Queen Lafert, Unwound818 και Esmeralda. Δεν προλαβαίνω να τα ακούσω όλα τα παιδιά, lol. Χαίρομαι που υπάρχει τέτοια μουσική :))

  • Τι σκοπέυω να ακούσω:

Πέρα από τα ονόματα που έγραψα πιο πάνω, θέλω να ακούσω και πολλά ξένα (alt-)rock, metal και rap/hip-hop που όμως να έχουν περίπου τις ιδεολογίες των ατόμων πιο πάνω. Έχω ήδη μια λίστα με δεκάδες ονόματα (είχα κάνει κάποια σχετικά posts πριν κάτι μήνες) και απλά δεν προλαβαίνω να τα ακούσω. Είμαι κάπως ενθουσιασμένος για το τι θα βρω. Επίσης πολύ πρόσφατα (χθες-προχθές), άρχισε να με ελκύει η trance μουσική, οπότε ίσως το ψάκω και αυτό. Πιστεύω μετά από ένα σημείο θα έχω ένα τεράστιο playlist με τραγούδια που θα μπορώ να ακούω (περίπου) guilt-free.

Αυτά από μένα. Βλέπετε ίσως πως κυρίως τείνω να ακούω τραγούδια που έχουν μια μίξη μεγάλης ενέργειας, θυμού και θλίψης :) (έτσι νομίζω τουλάχιστον).

(Ίσως το παράκανα με την ανάλυση/ιστορική αναδρομή, lol.)

Περιμένω να ακούσω τα δικά σας🔥 :))))

23
23 comments

  • Ξεκίνησα σαν παιδί και γω με τα κλασσικά ποπ της εποχής, και ό,τι έπαιζε το MAD τότε. Ευτυχώς ήταν στα καλά χρόνια και έπαιζε ακόμα ωραία μουσική. Μέχρι που μου πήρε η θεία μου δώρο ένα φορητό CD player και άρχισα να ανακαλύπτω τα CD της μάνας μου. Rolling stones, Scorpions, Led Zeppelin, Deep purple κτλ. Στο Γυμνάσιο ανακαλύπτω τους Nirvana και παθαίνω έρωτα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Καπάκι System of a Down που ερωτεύομαι τον αντικαπιταλιστικο και αντιπολεμικό στίχο σε συνδυασμό με την υπέροχη μουσική, Linkin Park, Rage against the machine, Slipknot κτλ. Παράλληλα λίγη ραπ (κυρίως Εμινεμ και Ημισκουμπρια) και Prodigy σε ηλεκτρονική αλλά μέχρι το Πανεπιστήμιο θα πάω με alt rock, nu metal κυρίως. Μόνη εξαίρεση οι Rammstein και οι Blind Guardian που μου έμαθε μια καθηγήτρια μου και ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ τα live τους. Αν δεν το έχεις ακούσει, τσέκαρε το Imaginations through the looking glass στο Youtube, είναι 2 ώρες συναυλία που έχω ακούσει εκατοντάδες φορές ολόκληρη. Ιδιαίτερη μνεία στα Valhalla, And the story ends, The bard's song. Επίσης, από τις κορυφαίες συναυλίες που έχω παει

    Στο Πανεπιστήμιο ανακαλύπτω την Symphonic Metal και την Power metal,  και καίγομαι κυρίως με αυτά για μια 4ετια, μαζί με μπόλικες συναυλίες. Η πρώην μου άκουγε πιο βαρύ μεταλ το οποίο δεν πολυαντεχα. Δεν έκανα καν τον κόπο να ακούσω βασικά. Μέχρι που χωρίσαμε και 3 μήνες μετά ανακάλυψα κάποια τραγούδια που με έβαλαν στην Melodic Death Metal (Be'lakor-An embers arc) και Doom metal που ξαφνικά το αγαπημένο της συγκρότημα, έγινε και δικό μου αγαπημένο μέχρι και σήμερα!

    Draconian το συγκρότημα, και ειδικά το Seasons apart το λατρεύω όσο κανένα άλλο, και φυσικά Pale tortured blue, Bloodflower, death come near me και άλλα πολλά.

    Παράλληλα σε ηλεκτρονική έμαθα το Big room ως είδος, και ακούω συχνα

    Δεν απορρίπτω τραγούδια για τις απόψεις των καλλιτεχνών γιατί ειλικρινά τα μισά συγκροτήματα, ειδικά σε black metal, δε θα έπρεπε να τα ακούσω ξανά. Δεν μου αρέσουν όμως και δεν ακούω όσους περνάνε τις απόψεις αυτές στα τραγούδια τους και φυσικά δε θα πάω σε τέτοιες συναυλίες. Μου αρέσουν όμως καλλιτέχνες με πολιτικό ή καταγγελτικο στιχο. Πολλα συγκροτηματα σε grindcore και συναφη ειδη ειναι αριστερων ιδεολογιων, Dying fetus πχ αλλα αντε καταλαβε στιχους :Ρ Επισης οι Gojira ειναι σε παρομοιο στυλ, ειδικα υπερ περιβαλλοντισμου, και έρχονται επιτελους ελλαδα του χρονου! Μιας και ανέφερες τον grandson, τον ανακάλυψα πέρσι τέτοια εποχή 1 μήνα πριν την συναυλία του Αθήνα, ήταν τρομερός live!

    Ένα λατρεμένο τραγούδι hip hop από τα παλιά με ωραίο στίχο είναι το Handlebars (https://youtu.be/HLUX0y4EptA?si=xY4bZtDHivmLsJ8r)

    Επίσης τελευταία μου αρέσουν πάρα πολύ σύγχρονες εκδοχές παραδοσιακών ήχων, όπως οι Thrax Punks, Babo Koro, Κούπες (από τη Καστοριά τα παιδιά, τους είδα τυχαία λαιβ και ήταν απίστευτοι). Από ελληνική ραπ αν ακούσω θα ακούσω Novel729 που μου αρέσει πολύ το ύφος του και σαν προσωπικότητα από κάποιες συνεντεύξεις του που έχω δει (https://youtu.be/R7RJQDe2QFQ?si=6ZXade5J_GKlqqSF) και μου αρέσουν και καλλιτέχνες όπως ο Γραμμένος και ο Δεληβοριας που προσπαθούν να περάσουν ωραία μηνύματα στα τραγούδια τους

    Οπότε... Θα πω ότι ακούω ένα 60% μεταλ, κυρίως "βαρια", ένα 15% ηλεκτρονική, ένα 10% ελληνικά διάφορα, και ένα 15% διάφορα, από folk μουσικές από όλον τον πλανήτη μέχρι κλασσική ή "επικη" μουσική και soft pop/rock αναλόγως τις ορέξεις:)

    • Ωωω υπεροχο

      Αχ τι να πρωτοσχολιασω

      Πως τους ξεχασα τους system of a dawn, ναι θελω να αρχισω να ακουω περισσοτερα δικα τους οπως και ratm και rise against.

      Rammstein επισης πολυ κουλ. Οσο για τους blind guardian, ημουν σε συναυλια τους χαχα. Επαιζαν πριν τους Sabaton, δεν τους ηξερα, αλλα συγκινησαν πολυ κοσμο νομιζω. Το valhalla το θυμαμαι ιδιαιτερα επειδη νομιζω ειναι το αργο τους και μας ειχαν να κανουμε κυματα με flash και να το λεμε ολοι μαζι.

      Δεν απορρίπτω τραγούδια για τις απόψεις των καλλιτεχνών γιατί ειλικρινά τα μισά συγκροτήματα, ειδικά σε black metal, δε θα έπρεπε να τα ακούσω ξανά

      Lol, real. Οταν πας και σε "ακραια" genres (γυρω απτην metal δηλαδη) τεινουν να υπαρχουν νομιζω και ακραιες αποψεις (ισως και να μην ισχυει αυτο βεβαια, χμμ). Εγω μπορει συνεχιζω να ακουω τα τραγουδια τους παρα τις αποψεις τους, αλλα νομιζω αρλετα πιο αραια. Με χτυπησε αυτο με τους fallin in reverse, ειχαν αυτην την ενεργεια να ανοιξεις τρυπα στον τοιχο (λεμε τωρα) και βγηκαν σκαρτοι.. Οσο/Αν υπαρχουν εναλλακτικες θα τις προτιμησω.

      Τα doom/death metal συγκροτηματα που αναφερεις δεν τα πολυξερω, θα τα ψαξω ειναι στο μελλον™ :)

      Τον grandson μου τον γνωρισε μια φιλη και για μια φαση ακουγα ενα τραγουδι του συνεχεια (blood in the water) :) Φαινεται πολυ ωραιος οντως.

      Επισης ωραια ονοματα με ιδεολογιες που μου αρεσουν απο pop σκηνη φαινονται macklemore, billie eilish, chappell roan, paris paloma κλπ.

      Οσο για τα ελληνικα εχουν φαση αυτα τα συγκροτηματα που λες που παιρνουν παραδοσιακα οργανα και μελωδιες και κανουν κατι συγχρονο. Τον novel τον εχω ακουσει λιγο και εγω, καλος φαινεται (εχει συνεργαστει και με ατομα που παιζουν στο pineline music οπως ο sponty νομιζω), απλα πολλες φορες κανει τραγουδια με ατομα που δεν μου πολυαρεσουν (λογος τιμης πχ). Νομιζω μονος του ή με ατομα που ακουω κανει καλυτερα τραγουδια. Στα εντεχνα ωραιος ειναι και ο χαρουλης εχω να πω (κατα τυχη βρεθηκα σε live του σε μια καταληψη φετος lol).

      Τι ωραια ρε συ, χαιρομαι.

  • Εξαιρετικό ποστ!

    Θα ακούσω σίγουρα κάποια από αυτά που πρότεινες/ανέφερες, και σε πρώτη ευκαιρία θα γράψω και εγώ την δική μου διαδρομή και μερικές προτάσεις!

  • Συνοπτικά Uplifting trance, progressive house(+classics), house(+classics) και ελληνικα λαϊκά, παραδοσιακά και λίγο έντεχνο.

    Άντε να πω και εγώ......... κάποτε όταν ήμουν νέος, άκουγα ότι έπαιζε το mad και το ραδιόφωνο, μπόλικο mad και athens dj. Calvin Harris, Ketty Perry, black eye peas, Rihanna, black keys και φυσικά ελληνικά professional sinerz, Ήβη Αδάμου, Demy, stavento, going through και όλα τα συναφή.

    Λίγο ποίο μετά ηρθε το ίντερνετ και το YouTube ανακάλυψα την ηλεκτρονική πολύ Swedish House Mafia, Hardwell, Afrojack, nervo, Avicii, David Guetta και δεν ξέρω εγώ τι.

    Κάπου το 2015-16 έχασα το ενδιαφέρον και άρχισα να ψαχνομαι μέσα στην ηλεκτρονική πάλι. Ξεκίνησα με trance και psy trance, αλλά η psy δεν με γέμιζε, δεν την ένιωθα και τελικά έμεινα στην trance ακούγοντας Armin van Buren, above and beyond η αλλιώς oceanlab, ferry corsten, Paul van Dyk, giuseppe ottaviani, gaia, Alexander Popov και Ben gold. Μετά από λίγο καιρό ανακαλύπτω την uplifting trance από τους Aly & fila και μετά solarstone, cold blue, metta & glyde, sneijder, Bryan Kearney, Sean tyas και δεν συμμαζέυετε! Best feeling ever......μου άρεσε τόσο πολύ η uplifting trance, δεν ήθελα να σταματήσει.

    Παράλληλα άρχισα να ακούω progressive house, ξεκινώντας με deep dish, nick warren, layo & bushwacka, lemon8, quivver, John Creamer & Stephane K, circulation kai lexicon avenue για progressive classics καταλήγοντας σε Patrice baumel, guy j, solomun, Tim green, Hernan cattaneo και Joris voorn και άλλους πολλούς.

    Τέλος ήρθε το κεφάλαιο house με μπόλικα Classics dj sneak, Derick carter, dj Heather, Collette, mark farina, olav basoski και μετέπειτα house τωρινή cinthie, dj stew, chaos in the cbd και πόλους άλλους.

    Τελευταία αφότου γύρισα Ελλάδα, άρχισα να συλλέγω cd ελληνικά παραδοσιακό και έντεχνο, ποτέ ακούω και λίγο ελληνικά.

  • Ακούω Rock κυρίως. Και πιο μπαλάντες και 60-70-80s φάση.

    Καθώς ολοκλήρωνα την διπλωματική, ανακάλυψα τα Eurobeat. Δίνω πόνο τον τελευταίο χρόνο lol

    • Ακουστα το χω το eurobeat, φαινεται να χει αρκετη φαση και πολλη ενεργεια

      Θεωρειται eurobeat το deja vu απτους initial d;

  • Θησαυρός αυτό το ποστ.

  • Το αφεντικό μου με αναγκάζει να ακούω Sabaton. Μην ακούτε τι λέει για Eurobeat

23 comments